Samen met partner Sjaak van der Lei is Jenny Toes de grondlegger van het bedrijf StuDutch. De passie voor paarden zit er bij beide van jongs af aan in, maar hun achtergronden verschillen. Waar Sjaak als Groningse boerenzoon opgroeide met de paarden moest Jenny als Brabants ‘stadsmeisje’ zelf in actie komen. Ze vertelt over die tijd: “Als achtjarige ben ik via mijn buurmeisje op de manege beland. Ik was meteen verkocht. Dit niet tot vreugde van mijn ouders. Zij wilden liever dat ik ging balletten.”
Tegen de liefde voor de paarden bleek echter geen kruid gewassen. De manege was Jenny’s plek. “Mijn ouders hadden wel in de gaten dat dit mijn ding was. Ze zagen dat ik er gelukkig van werd. Toen ik elf was, kreeg ik een pony van de manege en later volgde een grotere pony.” Jenny werd lid van De Rooise Ponyruiters in Sint-Oedenrode, sprong met haar D-pony tot de klasse M en reed L2 dressuur. In die jaren en ook daarna was ze vooral bedreven in het zadelmak maken van pony’s en paarden. “Toen ik later zelf geld ging verdienen, kreeg ik eindelijk de mogelijkheid een goed paard voor mezelf aan te schaffen. Dat moest wel een merrie zijn, want ik vond de fokkerij altijd al geweldig.”
De aangekochte Hilde (Purioso x Farn) bleek zowel voor de sport als fokkerij een schot in de roos. Ze was al Z-springen geklasseerd en Jenny reed Hilde vervolgens in één jaar van de B naar de klasse Z dressuur bovendien fokte ze uit Hilde 7 paarden die in de klasse Z1/Z2 en hoger liepen. In 1999 kocht Jenny de 4 jarige Nilonka v. Colway Bold welke ze zelf uitbracht tot ZZ-licht nivo. Deze merrie werd ook ingezet voor de fokkerij en had een uitzonderlijk fijn meewerkend karakter welke ze ook doorgaf aan haar kinderen. Nilonka’s genen komen nu nog terug in veel dressuurpaarden die we aantreffen in de stallen.
Op 28-jarige leeftijd stopte Jenny met haar administratief boekhoudkundige baan en begon fulltime in de paarden. “In aanvang richtte ik me op het fokken en (in)rijden van de zelf gefokte paarden, later ook paarden van derden”. Veel paarden reed ze naar de Z2 dressuur waarna ze werden verkocht maar ze probeerde de beste (fok)merrie’s wel te houden. Dat ze de fokkerij niet onverdienstelijk deed blijkt uit het feit dat ze al meerdere Grand Prix paarden en al diverse goede lichte tourpaarden gefokt heeft.
Bij dochter Noa bleek de paardenpassie eveneens volop aanwezig, reeds op jonge leeftijd. Veelvuldig zul je Jenny dus ook aantreffen op de concoursen om haar dochter te supporten.
Vandaag de dag is Jenny de drijvende kracht achter de schermen bij StuDutch. Ze richt zich, mede vanwege haar achtergrond, op de administratie, is betrokken bij het managment op stal en rijdt nog graag iedere dag een paar dressuurpaarden. “Fokkerij is altijd mijn passie geweest en dan vooral de dressuur. Ik heb een voorkeur voor bewezen bloed en zal niet snel inzetten op een jonge kampioen. Daar heb ik in het verleden leergeld mee betaald. Het mooiste is als je op je eigen fokproducten kunt rijden. Dat levert de beste selectie op, aangezien je zelf weet waar een goed sportpaard aan moet voldoen. Ik heb veel lastige paarden gereden en weet hoe simpel het leven kan zijn met fijne paarden.”